MUKADDİME
Başlarken..
Hikâye edilir ki;
Uzun yıllardır tefsir, hadis ve fıkıh gibi dersler gören Müslüman genç, artık hocasından icazet alarak köyüne dönmesi gerektiğini düşünür. Hocası ona eğitiminin tam olarak bitmediğini ihtar etse de genç yerinde duramaz ve bir cuma vakti köyün camisine gider. Bakar ki köyün imamı atıp-tutuyor, ilimden hiçbir nasibi yok! Dayanamayıp ayağa kalkar. Cemaate, imamın yalan-yanlış konuştuğunu, cahil bir kimse olduğunu anlatmaya çalışır. Cemaat ise imamı çok sevdiğinden genci yakapaça dışarı atarlar. Genç yaralı bir biçimde medresesine geri döner, hocasına durumu anlatır. Hocası “ben sana söylemiştim” vari bir konuşma yapar. Ona ilimlerin en önemlisini henüz görmediğini söyler: “Evet,” der, “sen usûl ve füru’ derslerinde iyi olabilirsin ama siyaset bilmezsen bunların hiçbiri bir işe yaramaz!” Genç, hocasının tavsiyesine uyar ve bir süre daha siyaset ilmi üzerine ondan ders alır. Nihayet hocası “tamam” dediğinde, köyüne geri döner. Yine bir cuma vakti, imamı hutbede atıp-tutarken bulur. Bu defa cemaate şöyle seslenir: “Şu bizim imamımız gibisi daha görülmedi. Evliyaullah’ın büyüklerindendir. Her kim ki sakalından bir kıl alsa o kimseye cehennem ateşi değmezmiş.” Ve bu sözleri işiten cemaat, imam daha hutbede iken üstüne çullanır. Genç köşesinde sinsice gülerken, diğerleri imamın sakalından bir tutam yolabilmek için adeta birbiriyle yarışırlar... Evet, biz de farkındayız, siyaset oldukça geniş bir kavram. Birey, cemaat ve ülke yönetebilme sanatı… Kadim Mısır’dan bu yana bilinen bir ilim. Roma İmparatorluğunda da konuşuluyordu, halen konuşuluyor… İslam’a göre ise siyaset, kaynağını ya ilahî vahiyden alacaktır ya da beşerî akıldan… Ne var ki günümüzde ilahî kaynaklı bir siyaset yapıldığını da doğrusu pek görmüyoruz! Bugün yapılan iş, kelimenin tam anlamıyla, bir “imaj” oluşturma işidir. İnsanlar ülkeyi yönetenleri, basın-yayın, reklam ve sanal ortamlar aracılığıyla oluşturulmuş bir figür üzerinden tanıyorlar. Onların dünyasında İslamî tek bir referans yok! Var olan sadece bir “algı”. Hiçbiri gerçekte ulvî bir davaya hizmet etmese dahi öyleymiş gibi gösterilebiliyor ve halk da buna inanabiliyor...
Bizim bu noktadaki tavrımız ise net: İslamî siyasetin olmadığı bir sahada biz de yer almıyoruz! Saîd Nursî’nin dediği gibi; onlar bizim pek ehemmiyetli işlerimize merak dahi duymuyorlarken, biz niçin onların şu lüzumsuz işleri ile meşgul olacağız? Hülasa, bu sayımızda sizlere güncel siyasetten değil, kökleri şer’î naslara dayanan İslamî siyasetten aslı bizim olan bir kavramdan bahsedeceğiz. Bir sonraki sayıda görüşmek duasıyla, ALLAH’a emanet olun.
es-selâmu aleykum ve rahmetullahi… Emre İLSEVER
