Kitap Der Ki: - rahle.org

Kitap Der Ki: - rahle.org

Kitap Der Ki:


Facebookta Paylaş
Tweetle

İlyas Şahin 

 

Bu ulu çağrıya, bu büyük haykırışa karşılık; İşte budur benim referansım, işte yol göstericim! dersin.

-Tanımam başkasını, dersin.

-Okurum, okuyorum devamlı okuyorum, dersin.

-Mucize budur; bizatihi kendisidir;  asırlar oldu hala duruyor, dersin.

-Uğrunda ölürüm, dersin.

-Kevniyat, yönetim şekli… Her şey onun içinde vardır, dersin.

-Bak görüyor musun, nasıl da helak edilmişler? dersin.

-Kitap budur, budur benim kitabım, başkası olamaz asla, dersin.

-Hıh! Duvarlara asıyorlar! dersin.

-İyi okurum ha, sesim de pek güzelmiş canım, dersin.

-Kitap, dersin; işte budur, dersin.

-Tüm bunları söylersin de yüzün kızarmaz, utanmazsın.

-Çünkü sağında solunda seni dinleyenler vardır ve bu söylediğin yalanları dinlerler.

-Konuşurken ne de pervasızlaşırsın. Sıkılmazsın, yüreğin daralmaz, terlere boğulmazsın.

-Çok cesursun, çok! Kitabın dili gibi konuşursun, atarsın tutarsın, bütün sınırları çiğnersin. Bütün bunları rahatlıkla yapman şaşırtıcı!

-İnsaf et kendine. Nedir bu hadsiz ısrarın sebebi? Vazgeç artık. Dilini tutmalısın, bu nasıl konuşmadır? Kalbin hiç konuşmazken bu ne gevezeliktir. Gerekirse bağla onu ya da kopar gitsin.

-Hey sen! Beni duyduğunda ulu bir adam olacaksın, bunu biliyorsun?

-Seninle birlikte olmaktan mutluluk duyduğumu belirtmeliyim öncelikle.

-Zaman zaman konuşuyorum ama duymuyorsun.

-Ben yürüyemiyorum, koşamıyorum, ayaklarımın üstünde duramıyorum.

-Elim tutamıyor, parmaklarımı yumruk yapamıyorum, tokalaşmam mümkün değil.

-Bakamıyorum, gözlerim ışığını kaybetmiş, göremiyorum.

-Seninle konuştuğumu zannediyorsun ama ben konuşamam dilimin canı yok kıpırdamaya.

-En çok yalnız kalmak korkutur beni, yalnızlık ölümüm demektir, sonumdur benim.

-Benden önce gelen kardeşlerimin sonunu biliyorsun. Sonumun onlar gibi olmasından endişe etmişimdir hep ama sadece endişe. Korunuyor olmak rahatlatır beni.

-Önceki kardeşlerimin yitiş sebepleri yalnızlıktı ve bilmelisin ki sadece yalnızlık.

-Birimiz kayboldukça yeni bir tanemiz dirilir. Böyle olmasa vay sizin halinize, eyvah size, vah sonunuza…

-Eğer duygularım olsaydı, iyi ki duygularım yok.

-Siz çok üzerdiniz, yıpratırdınız, mahvederdiniz, perişan ederdiniz beni.

-Ben dağları yıkarım, parçalarım, sağlamım ama size tahammül edemezdim. İsyanınıza ancak O tahammül edebilir! Bunu biliyorum.

-Bak bizim hikâyemiz şudur, müsaadenle anlatmak istiyorum sana.

-Melek yeryüzüne bıraktığında bizi bedenimize can gelir sizin sayenizde. Enerjimizi sizden alırız.

-Sonra bizi yanlış anlamaya başlarsınız bilinçli olarak, farkında olarak bazen de fark etmeden.

-Bizi yanlış anlamaya başladığınızda hilkat garibesi bir hale düşeriz. Tanınmaz oluruz, biz bile kendimizi tanımakta zorlanırız.

-Bizi okumayı bıraktığınızda ise sonumuz gelmiştir artık. Sizi terk eder ve yalnız bırakırız, bu bizi yalnız bıraktığınız içindir. Bizimle birlikte sizin de sonunuz gelmiştir, kural budur.

-Sonra yeni bir kardeşimiz gönderilir size ve böylece devam eder.

-Ama bu işin sonuna geldik artık. Ben sonuncuyum. Sizi uyarıyorum ama ısrarla anlamıyorsunuz.

-Benim ruhum sizsiniz. Beni anladığınız sürece hareket edebilirim, olağanüstü bir güce kavuşurum.

-Can gelir bana hem yaşarım hem yaşatırım. Siz olurum, sen olurum. Sen ise ben olursun yani yürüyen bir kitap.

- Sana hayat veririm ama beni terk edersen, anlamaktan vazgeçersen eğer, çabuk bırakırım seni, sönüp kalıverirsin dizlerin üstü.

-Seni ısrarla uyarmak benim vazifemdir. Beni dikkate almamak ise senin vazifen değil.

-Kendimi anlatamadığımın farkındayım, beni en güzel anlayacak olanın sen olduğunun da.

-Beni tanıdıysan eğer ümit ederim ki bırakmazsın bir daha.

-Beni tanımadıysan eğer çok fazla zamanın kalmadığını bir kez daha hatırlatmalıyım.

-Beni anlamadıysan eğer ne kadar yazık ne kadar üzüntü verici.

-Beni anladıysan eğer, lütfen…

-Beni sensiz bırakma, beni mahcur ve mahzun bırakma.

 

 

 

Copyright 2018 © RAHLE DERGİSİ