Manzara
Yani hayat
Kesintisiz bir akıştır
Orada insan, tam orta yerde
İnsan
Kıyamın
Yani hayatın kıvamını bulmak için
Orada olan benim
Şimdi tam zamanıdır
Devrimsel bir değişime uğratmanın
İçinde bulunduğumuz ve karşımızda duran manzarayı
Artık alay etmek zorunda değilsiniz Siz ey!
Söz’ ü ve aklı görmezlikten gelenler
Çünkü meşruluğunu ve kuvvetini kaybetmiştir
Günah ve pişmanlık ve suçluluk duygusu
Mazeret aramıyoruz
Özür yok bundan böyle
Avunma da
Biliriz artık kimlik hissimizde kriz ve şaşkınlık var Zira biz silahlarımızı gömerek aklımıza Kalbimize
Bu krize önemli katkılarda bulunduk Bize düşen artık bir tanımdır;
Hayat, karşıtlığı olmayan münzevilîk İşte budur yaşamak anlamına gelen şey Orada insan kendisiyle rastlaşır
Orada hiç bir şey terk edilebilir değildir İnsan İçin
Kendisi ile özdeş olan başka
Şimdi sorabiliriz niçin.olmadığını bir şeyin Hem kendisi hem karşıtı aynı zamanda Cevap vermeye kalkışmak gereksiz Gerekli olan cevabın nerede olduğu İşin kökeninde mi
Kimsenin söylemeye zorlanamayacağı gelecekte mi yoksa?