EY FATIMA!
Fatıma denildi adına ey!
Altın (ağın kutlu çiçeği, Medine'nin gözbebeği.
Gırnata’nın yitirdiği,
İstanbul’un özlemi,
Kızıl akşam tüllerinin gizlediği, Gündoğumunun gösterdiği, Kadınlığın zirvesi,
Çağın yitik hâzinesi.
Fatıma ağla sen.
Fatıma ey Fatıma!
Ne olur sen ağla.
Ne olursun ağla.
Fatih Okumuş
