TAŞLARI YEMEK YASAK - rahle.org

İsmet özel

Ormanın derinliklerinde yürümekte olan avcı ağaçlardan biri üzerinde bir lev­ha görmüş. Levhanın üzerinde şu sözler yazılıymış: Taş Yemek Yasaktır. Bu alışıl­madık uyan karşısında avcı meraka kapılmış. Levhanın asılı olduğu ağacın önün­deki ayak izlerini takip etmeye başlamış ve izlediği yol onu bir mağaraya götür­müş. Mağaranın ağzında bir derviş oturmaktaymış ve avcı yeterince yaklaştığında konuşmaya başlamış:

“Zihnine takılan soruyu biliyorum. Şimdiye kadar taşları yemeyi yasaklayan bir uyan levhası hiç görmedin, çünkü insanların taş yemeye zaten ihtiyaçlar yok. İn­sanlar zaten yapmaya eğilimleri olmayan bir konuda uyarmak niye? İnsanlar ara­sında taş yeme adeti yoktur, onlara yapmayacaklar şeyi yapma demenin ne an­lamı var?

Ancak şuna dikkat et insanlar arasında adet haline gelmiş öyle davranışlar, öy­le alışkanlıklar vardır ki, bunlar insan için tıpkı taş yemek gibidir. Eğer zarar bakı­mından düşünürsem taş yemekten çok daha büyük tahribat yapan işlerdir bun­lar. Bunlar taş yemek kadar budalaca, insanın öz niteliklerine yabancı tutum ve davranışlardır. Eğer insanlar acınacak haldeyse, insanlar arasında zulüm haksızlık, merhametsizlik, yozlaşma ve ihanet hüküm sürüyorsa bunun sebebi insanlar san­ki taş yermişçesine yedikleri bunca nesneden, taş yemeye mümasil tavırlarından doğmaktadır.

Senin levhayı gördüğün yerde bir pınar olmuş olsaydı ve ben oraya su zehir­lidir yazmış olsaydım sen bunu manalı bir söz sayacak yerinde bir uyan kabul edecektin. Büyük bir ihtimalle de benim ayak izlerimi takip edip buraya gelme­yecektin. Çünkü yasaklanan şey senin aklına uygun gelecekti. Gerçekte suyun ze­hirli olduğunu yazan insanın emrine uymuş olacaktın. Kendi aklına, uyduğunu sa­narak benim keyfime uygun davranmış olacaktın. Ama orada taş yemeyi yasak­layan bir levha gördün ve acaba bunun hikmeti nedir diye kendine bir yol açtın. Ben de sana insanların gerçekte yaptıkları bir çok işte taş yemeye benzer davra­nışlar gösterdiğini ve aslına bakılırsa taş yediklerini söyledim. Eğer söylediklerimi anladıysan aramızda hakikatin bir parçası tecelli etti.

İşte Allah'ın insanlar için gönderdiği emir ve nehiyler böyledir. İnsan ancak bu emir ve nehiylerle hakikatin nasıl tecelli edebileceğini öğrenebilir. Eğer Allah’ın emrettiği ve yasakladığı şeylerle ilk karşılaşan insan bunu tabii karşılarsa, aklına uy­gun bulursa bu emir ve nehiylerden hiçbir şey öğrenemez. Ama bazı izleri takip edip bu emir ve nehiyleri nelere tekabül ettiğini öğrenebilirse hakikate varabilir.

İnsanın taş yemeye ihtiyacı yok diyorsun öyleyse şunu düşün: insanın ihtiyacı olandan fazlasını elinde tutması kendisi için taş gibidir. Bu yalnız mallar servet güç gibi nesnelerde geçerli değil merhamet şefkat tevazu gibi şeyler için de böyle. Bilgi içinde böyle. Eğer herhangi bir şey insanların istifadesine açıksa ancak istifa­de edildiği kadar o "şey" olur, o şeyden istifade edilmezse artık o taştır ve gerçek­ten onu istifadeye konu etmeksizin kullananlar taş yemiş olurlar. Sana yaramıyor­sa bırak başkasına yarasın. Sana yaramadığı halde sende olan hem senin hem baş­kasının aleyhinedir. Taşlan yeme, taşlan yemek yasak."

Alıntı:

Taşlan Yemek Yasak, İsmet Özel, Şule Yay.