Vuslatını Mahşere Bıraktığım
Vuslatını mahşere bıraktığım
Bendeki sevda mı, gönül mü?
Yoksa ağlamayı unutmuş
Bu kalpte ipince sızlayan bir yara mı?
Geceleri karanlığın en kuytusunda
Rüyalarımda uçtum sana gelmek için
Sensiz geçen gecelerin sesini dinledim hep
Sanki sen varmışsın gibi yanımda
Vuslatını mahşere bıraktığım
Sen bende saklı kaldın hep
Ama bir kere olsun dokunamadım sana
Ellerinde ellerim olmadı hiç
Bu ızdırap kaç bahar yağmurları yağdırdı
Seni görmeye hasret kalan bu gözlerim
Vuslatını mahşere bıraktığım
Sensizlik zor geldi gözlerime
Ellerim hiç tutmaz oldu
Aklım aşkına âmâdelikten işlevini
Kalbime devreden bir beceriksiz
Ve KALBİM
Kalbim ise bunca ızdırabı çeken
Bir köleye döndü
Vuslatını mahşere bıraktığım
Ellerimle dokunamasam da sana
Rüzgarını hissedeceğim senin
Gözlerimle göremesem de seni
Gönlümle izleyeceğim seni
O güzel rahmet deryaları akıtan
Dudaklarından süzülenleri duyamasam da
Nurdan pırıltılarını hissedeceğim kalbimde
VUSLATINI MAHŞERE BIRAKTIĞIM
Ahmet Dilekçi