YERYÜZÜNDEKİ YORGUNLUĞUN ADI

Ele avuca sığmıyor hayat, yorgunum, Yalnızlığım, gecenin ayazında büründü ğüm nefesindi, Gittin, sabahlar çekip gitti eşkâlsiz bilip yüreğimi, Gittin,

varoşların içinde yürüyen eşkıyanın içinden, Seni biraz anlatsam hazan düşer mevsimlere, İzi gider, adı kalır ölümün, Bir ateş, bir rüzgâr, suya benzer yüzüm, Her kavgada çoğalan sırlarım, bu garip yazgı, Ve düştükçe ben, Yüzümde biten tepeden tırnağa hırçın bir gül, Senin için bu kanlı perde, beyaz gül ve nefret..

Hayatıma karşılık gelen bir ses bulup, Bütün yalnızlıkları bir sözcüğe feda etsem, Dışarıda

kaybettiğimiz gece ve her yaşta başka renkte, Tekrar tekrar diyorum bunun adı, sensiz lik, Duvarda dağılan dehşet ve hazin bir yüz..

Benimkisi, taşralı bir yağmurdu telaşla yaşadığım, Bu yarım yamalak sorgular eskitmiyor içimdeki umudu, Küçük yaralarım, başımda büyük ağrı, Nasılda unuttuk yağmurun yağışını, Ve ne çok alıştık her defasında büyük yenilgiler almaya, Ağlıyorum çoğu zaman, ağlıyorum çoğu zaman, Ve bazen de, sabahları yüzümde çiçeksi bir gülümseme açıyor..

Yaşıyoruz işte, herkes gibi kendi içimizde, Gün bitti, sözün ince yorgunluğu kaldı. Ayrılıklar çoğaldı, kırılan heveslerin ortasında, Sırtımda onca gözyaşı ve kızıla çalan güneş..

Birde ödünç aldığım sözlerim, Çoğalsın diye yitikliği gövdemin, Oysa ölüm kadar eskiydi bu yalnızlığın hali, Her şeyi bitiren kin, yeni baştan başlamak, İçimdeki amansız yorgunluk, bitmek bilmeyen savaş, Yeryüzündeki yorgunluğun adı..

Gecikmiş bir ölüm, geceye biriken sessizlik, Bir kavuşma eder mi toplasam bütün, Şiileri, Gardiyan değil cesur bir kaçak oldu geceleri, Gecenin anısı, elinin yüzü, silinmiyor sayfalardan, Hatalarımızı örtecek kaç gecemiz var daha, Benimkisi sadece bir söz, aldırmayın,

Kırılan bir yüreğin tam ortasından geçen, Rüyalarda gerçeksiz, hükümsüz…

Adını bilmediğin yağmurlarda ıslanma, Kolay değil bu sensizliğin açtığı, Suskunluğu Ağırlamak, Ve her defasında aramızdaki mesafeyi ölçmek..

Suya bakma kaybolursun, Yolu yağmurlarla bulacak olsan da, Her ayrılığa uzak yerler eklemeden, İçimizdeki ürpertiye, Ve sonra yağmur yağmalı diye sesleniyorum, Yağmur yağmur yağmalı üzerimize, Çöle düşen bütün harfler. Sokağa terk edilen düşler gibi, Sevmek kardeşçe, Soğuk ve ayaz akmalı içimizden, Sızmalı yeniden içimize rahmetin sıcaklığı…◊