YOLCU
Hayatın doğumları ve boğumları arasında
Kıvrılarak, diklenerek boy göstermek
Salyalı sarakaların karşısında
imanımı
Fışkırtmak istemekliğimi hatırladım itlerin barakalarını
Yosunlu deniz suyuyla boyamak geçiyor Aklımdan
Aklımda yol alıyorum
Veya
Yol alıyor aklımı
Gide gide
Bir arpa boyu yol
Bilgeler bilgesinin önünde duruyorum
Çağın kulak memelerine
Ruhumdan üflüyorum
Dilim tuzundan yanıyor
Magıruslar niçin dolup boşalıyor
Yolcunun sorusu
Yolda gerek
Ümit, umut, yeissizlik, dua
Bu korkunç vaktin ejderhasına
Ve iştihasına
Bin dört yüz evvelden
Binlerce pranga
Armağan bence
Bu korkunç vaktin, şehirlerin insanlarına.
