Ahmet Faruk Nakışçı
özlem
Kor bir ateş
Söndüremiyorum
Zaten istemiyorum da
Ah ! Şimdi anlıyorum
Mecnunu
Kızgın
Çölü
Bir delilik tutkusu Sarıyor çepeçevre Tutunacak Yok Mu
Bir şey Akıl
Sözünü dinletemiyor Deli bu, diyor Ruhuma
Ruhum
Sözünü dinlemiyor Sevdadan diyor Bu ne anlar Aklıma
Aşkın dili
Ne Türkçe ne Arapça Sessiz sözsüz Gönülce kalpçe
Gönlüm konuşuyor Uzuvlarım sarhoş Gökyüzü ve yeryüzü Sadece bir hece Gerisi Epeyce
Cil-ve-i yare aşıkım Ayine-i mücellada nihanım.