"İlay-I Kelimetullah İçin Mücadele

"Abdullah Eğilmez tarafından yazıldı.

Müslümanın yeryüzünde iradesi ve enerjisi ile kulluk ispatına girişmesi zorunludur. Bu gayret demektir; yeryüzünü Allah'ın istediği şekilde imar etme demektir: İlay-ı Kelimetullah gayretidir. Müslümana verilen görev kaçınılmaz bir roldür. İlay-ı Kelimetullah için Allah adamı olmayı kendine varlığının anlamı olarak benimsenmesi istenmiştir. Mücadele mustaz'af insanların yaşama ümididir. Zalimlerin zulümatı altında bunalmış, yaşam koşullarını kendi lehlerine çevirebilmekten acîz insanlar için kurtuluşun kaynağıdır. Saf bir İslam toplumunu ihya etmek için örnek nesil olan asr-ı saadet toplumuna doğru; yaşanılan coğrafyanın değerleri, sosyal ahengi de gözetilerek çalışmalar sürdürülmelidir. Takva temelli bir yürüyüşün başarı ölçütü dünyevî ölçülebilir hedeflere ulaşmak değil, Allah'ın halifesi ve kulu sıfatına münhasır bir şekilde çabaları sürdürmektedir. Önemli olan, herkesin aynı hedef ve amaç uğrunda, aynı yolun üzerinde ve aynı anlayışla kendileri için düşen görevin gereğini hakkıyla yerine getirmeleridir. Eğer kullar herhangi bir zaman diliminde gevşeklik gösterirlerse, bu dinin sahibi onlara verdiği imtiyazı ve desteği geri çekecektir. Müslümanın yeryüzünde iradesi ve enerjisi ile kulluk ispatına girişmesi zorunludur. Bu gayret demektir; yeryüzünü Allah'ın istediği şekilde imar etme demektir: İlay-ı Kelimetullah gayretidir. Müslümana verilen görev kaçınılmaz bir roldür. İlay-ı Kelimetullah için Allah adamı olmayı kendine varlığının anlamı olarak benimsenmesi istenmiştir. Mücadele mustaz'af insanların yaşama ümididir. Zalimlerin zulümatı altında bunalmış, yaşam koşullarını kendi lehlerine çevirebilmekten acîz insanlar için kurtuluşun kaynağıdır. Saf bir İslam toplumunu ihya etmek için örnek nesil olan asr-ı saadet toplumuna doğru; yaşanılan coğrafyanın değerleri, sosyal ahengi de gözetilerek çalışmalar sürdürülmelidir. Takva temelli bir yürüyüşün başarı ölçütü dünyevî ölçülebilir hedeflere ulaşmak değil, Allah'ın halifesi ve kulu sıfatına münhasır bir şekilde çabaları sürdürmektedir. Önemli olan, herkesin aynı hedef ve amaç uğrunda, aynı yolun üzerinde ve aynı anlayışla kendileri için düşen görevin gereğini hakkıyla yerine getirmeleridir. Eğer kullar herhangi bir zaman diliminde gevşeklik gösterirlerse, bu dinin sahibi onlara verdiği imtiyazı ve desteği geri çekecektir.

Mücadele Kulluğun Gereğidir

Bu yazı çerçevesinde Allah'a karşı (1) kulluğumuzun, sorumluluk bilinci (2) temeline oturtulması gerekliliği, esas/kurucu anlayışı oluşturmaktadır. Müslümanın fiillerinin değerini belirleyen, anlamlı kılan şey onun bakış açısıdır, fiilerine yüklediği anlamdır. Kişi yapıp ettiği her şeyi bir mücadele ruhu ile, Rabbinin rızasına giden bir bahane niyetiyle işliyorsa (3) bu bütün hareketlerini kuşatacaktır. Bu söz farkındalılığın, eylemlerin bilinç düzeyinde olmasının önemini belirtmektedir. Allah'a karşı sorumluluğun bilincinde olma durumu ise takvadır.

Sorumluluğunun bilincinde olan bir Müslüman, Rabbı, Meliki, İlahı olan Allah ile bir ahitleşme de bulunmuş, taraf olarak bir söz vermiştir. Bu ahitleşmenin esaslarından birincisi; Allah'ı Rabb olarak tanımak (7/A'raf, 172 4), ikincisi ise; Allah'ın yeryüzünde halifesi olmaktır (10/Yunus 14 5). Bu tespitler Müslümanın yeryüzünde iradesi ve enerjisi ile kulluk ispatına girişmesini zorunlu hale getiriyor. Bu gayret demektir; yeryüzünü Allah'ın istediği şekilde imar etme demektir: ilay-ı Kelimetullah(6) gayretidir (9/Tevbe 40 7).

Bu kimlik tercihi ciddi bir karardır, önemli bir karardır, hayatı şekillendiren bir karardır ve bedel ödemeyi gerektiren bir karardır. Tarihin her döneminde iyi ile kötü arasındaki mücadele vardır ve iyi ile kötü bilinen özelliklere sahiptir. Kötü olanın, şer olanın tarafında olanlar varlıkları/kimlikleri gereği hiç bir ahlaki ve insani değer ve sınır tanımazlar. Aynı şekilde özellikle Allah'ın tarafında yer alan iyinin taraftarları ise herkes tarafından güzel olarak değerlendirilen evrensel iyilik doğrularına bağlı oldukları için mukayyettirler. Allah'ın tarafında olanların yeryüzüne Tevhid'in yayılması ve gerçek Adalet'in ikamesi için çalışıyor olmaları, Şeytanın tarafında yer alanlar açısından bir iktidar sorunsalı olarak algılanacaktır. Bu süreç kaçınılmazdır. Yer yüzünde yaşayan her hangi bir insan için ise sadece seçim yapmak vardır: Allah'ın tarafında olmak ya da Allah'ın karşısında olanların tarafında olmak (4/Nisa 76 8). Bu tahlilde Allah'ın kendi tarafında olanlar için verdiği görev: iyi ile kötünün savaşında iyinin kazanması için mücadele edilmesidir (3/Al-i İmran 127 9).

Kötülüğün yanında olan, zulmün bayraktarlığını yapanlarda çok ilginç anlam kaymaları vardır. Öyle ki batılı hak, hakkı ütopya olarak görecek kadar yaşadıkları hayatı normalleştirmektedirler. Böyle bir toplumda denge bozulmuştur, nirengi kaymıştır.

"Zulüm iyice azıtınca, toplum dejenere olunca, ölçüler birbirine karışınca, her yanı koyu bir karanlık kaplayınca temiz bir ruh; rejimleri, kanunları ve gelenekleri şekillendiren zulme katlanamaz, tepki gösterir. Bu tür toplumlarda zulüm genel fıtratı bozar. Öyle ki insanlar, zulüm yapıldığını görmelerine rağmen tepki göstermezler. Azgınlığı, saldırganlığı gördükleri halde önüne geçmek gibi bir duygu uyanmaz içlerinde. Hatta genel fıtratın bozulması, haksızlığa uğrayanın tepki göstermesini, direnmesini yadırgayacak ve kendini veya başkasını savunmaya kalkışanı, Kıpti'nin Hz. Musa'ya dediği gibi "yeryüzünde zorbalık yapmaya" kamu düzenini bozmaya, anarşi çıkarmaya kalkışmakla suçlayacaktır. Bunun nedeni, diktatör tağutî rejimin insanları ezmesini görüp ses çıkarmamaya, herhangi bir harekette bulunmamaya alışmalarıdır: Öyle bir an gelir ki onlar, asıl yapılması gerekenin bu olduğunu, bunun bir meziyet olduğunu, bunun edep olduğunu, ahlak ve iyiliğin bu olduğunu düşünürler. Bu yüzden haksızlığa uğrayan birinin kendini savunduğunu, tağutların kurdukları rejimleri korumak amacı ile diktikleri engelleri yıkmaya çalıştığını, bir mazlumun bu tür batıl, saçma ve yapay duvarları yerle bir etmeye giriştiğini gördükleri zaman, dehşete kapılarak hemen uzaklaşırlar. Uğradığı haksızlığı bertaraf etmeye çalışan mazlumu kan dökücü ya da zorba olarak nitelendirirler. Hemen o mazlumu kınama bombardımanına tutarlar, cezalandırırlar. Ama azgın ve zalim diktatörü kınadıkları ya da cezalandırdıkları çok az görülmüştür. Zulümden dolayı ayakta kalmayacak duruma gelse bile bir mazlumun ağır bir zulme tepki göstermesini mazur gösterecek bir neden bulamazlar." (10)

Kendi durumlarını idealize eden ve Allah'a göre küfrün yanında yer tutan bu insanlar, görüldüğü gibi bunu bireysel tercih olarak algılamamaktadırlar, tam aksine dünya üzerinde bir hakimiyet zemininin zorunlu paradigması olarak ortaya koymaktadırlar. Bu konuyu bir varlık savaşı mevzusu olarak değerlendirmektedirler. Aslında onların bu durumu bir meydan okuyuşun ifadesidir. Bütün bir varlık alemi tevhide yönelmişken, sadece karanlığın bir avuç yandaşı bu mücadeleyi körüklemektedirler. (40/Mü'min 4-5 11) Diğer yandan irade ve tasavvurlar konusunda, cahiliyyeden yana tavır koyan bu insanlar kendileri gibi olmayan bir "kişiden, kendilerine uymasını isterler. Şayet kişi onlara katılmazsa ona eziyet eder, işkence yaparlar. Onlara katılır ve uyarsa kimi zaman onlar tarafından ve kimi zaman da başkaları tarafından o kişi eziyet ve işkenceye uğratılır. Meselâ, dindar ve takva sahibi bir kimsenin zalim ve günahkâr bir topluluk arasına düştüğünü varsayalım. Böyle bir topluluk, zulümlerine ve işledikleri günahlarına onu da katmadan yahut o kimse yaptıklarına ses çıkarmaz hale gelmeden rahat etmezler."12 Onların bu mücadele azmi bir mümin tarafından görülmezlikten gelinebilecek bir durum değildir. Zira İlay-ı Kelimetullah sevdalısı böyle bir bakış açısından nefret eder. (40/Mü'min 35 13)

Bu cihette kıyamete dek sürecek olan çatışmada kötü olanın yani şeytanın taraftarları Allah'ın taraftarları üzerinde türlü türlü oyunlar oynayacaklardır. Bu beklenmeyen, sürpriz bir durum değil, tam tersine örnekleri Kur'an tarafından onlarca kez anlatılmış, mükerreren olacağı dahi haber verilmiştir. Bu durum çekilecek sıkıntıların habercisidir, fakat aynı zamanda ebedi kurtuluşun da müjdesidir (2/Bakara 214 14). Allah'ın kullarına müjdesi sadece ölüm sonrasına ötelenmiş bir kurtuluş değil, aynı zamanda dünyada da Allah'ın yardımını getirmektedir (3/Al-i İmran 160 15). Bu zorlu ve kaçınılmaz mücadele yeryüzünün tüm insanlık için esenlik ve huzur iklimini sağlayacaktır (15/Hud 115 16).

...

Müslümana verilen görev kaçınılmaz bir roldür. Zira bir yönden Allah tarafından yaratılmıştır, acizdir, zayıftır, güçsüzdür. Diğer yönden bir antlaşma yapmış ve söz vermiştir. Üstelik zaten rabbı olan Allah onu bu görevinde koruyup kollamayı taahhüt etmiştir, ilay-ı Kelimetullah için dünyayı bir kenara bırakıp ahiret adamı, Allah adamı olmayı kendine varlığının anlamı olarak benimsemiş kullarına yardım edecektir. (47/Muhammed 7 17). Mümin için verilen dünyayı ıslah ve adaletin tesisi görevi, ve sair işler zaten fıtratına uygundur, yapamayacağı şeyler değildir (2/Bakara 256 18).

Mücadele Yaşam Tarzıdır

Din bir tanımıyla tutulan yoldur, her hangi bir yol değil mabudun rızasına götüren bir yol. (19). Bu yol dosdoğru bir yoldur ve bu yola girenler, Allah'ın ipine sarılanlar kurtuluş yolunu bulanlardır. Bu yolda olabilmek ve kalabilmek için mücadele edenlere yolun sahibi kendi rızasına gidecek diğer yolları (sebil) da gösterecektir.20 (29/Ankebut 69 21). Bu yoldaki her bir gayret birer olgun Müslüman olma mücadelesidir, birer rabbına layık kul olma mücadelesidir.

Sözlükler "birbirlerine isteklerini kabul ettirmek için iki taraf arasında yapılan zorlu çalışma, savaş", Ya da "herhangi bir amaca erişmek, bir kuvvete karşı koyabilmek için bir kişi veya topluluğun güçlü, sürekli çabası, savaşım"ını mücadele olarak tanımlar.

Hemcinslerini ıslah etme derdindeki Müslüman

"Sen, Rabbinin yoluna hikmet ve güzel öğütle çağır ve onlarla en güzel şekilde mücadele et! Rabbın, kendi yolundan sapanları en iyi bilendir ve O, hidayete erenleri de çok iyi bilir"(16/Nahl, 25)

ilahi emrine muhatap olmuş bir insandır. Kendini bilir, Müslüman Kimliğine (22) sahiptir ve kimlilikte karşıtlılık ilkesi gereğince ötekini de tanımlamıştır ve ötekileşmeyi reddetmiştir (23)..

Yukarıdaki ayet ile Rabbımız mücadelenin fikri altyapısını detaylıca ortaya koyarak muhatabı olan kullarını ikna etme yöntemini değil, kaçınılmaz bir mücadele yükümlülüğü altında olan halifelerine mücadelenin şeklini sunmaktadır: "En güzel şekilde"....

Mücadele Hayat Kaynağıdır

Mücadele imanın gereğidir, zira iman, tavır gerektirir. Asıl olan imanın gerektirdiği tavrı gösterip bedeline razı olmaktır.

Mücadele muttaki insanın azığıdır, takvanın gereğidir. Mücadeleyi anlamlı kılan bilinçli olmasıdır. Zaten yapacağı bir eylemi Allah rızasına uygun biçimde yerine getirerek sevap kazanma anlayışının her an diri tutulmasıyla benlik, her an Rabbın huzurunda olacaktır. Zaten takvanın zirvesi ihsan da budur. (24). Bu dirilik kimliğin muhafazasını da sağlar.

Mücadele imanın gerek şartlarındandır. Mücadelesiz bir iman aşınmalara açıktır. Şeytan ve yandaşlarının her türlü hile ve desiseyle saptırıcı, alçaltıcı çabaları karşısında iman erozyona açıktır. Her gün onlarca saniye karşılaşılan bu etkiler karşısında imanı koruyacak olan selim bir kalptir. Selim bir kalp Allah'ın nuruyla dolan bir kalptir. Allah'ın adını bile kullanarak yoldan çıkarma gayretindeki şeytana (35/Fatır,5 25) karşı ancak iman üzere çabalayan bir insan direnebilir. Bataklığı kurutmadan gül bahçesi aynı yerde yeşermez. Müslüman yaşam alanını imanî değerlerin esenlik iklimine çevirebildiği ölçüde şeytan ve tağutların saptırma ve zulmünden emin olur ve hem kendisinin ve hemde ehlinin imanını koruyarak "Müslümanca bir ölüm"le (7/Araf,126 26) rabbına gidebilmenin yolunu teminat altına almış olur.

Mücadele mustazaf insanların yaşama ümididir (4/Nisa,75 27). Zira zalimlerin zulümatı (oluşturdukları kaotik karanlık hava) altında bunalmış, değil tarihi, kendi küçük dünyalarında bile yaşam koşullarını kendi lehlerine çevirebilmekten aciz insanlar için kurtuluşun kaynağı Allahtır. Onlar Allah'a dönerek kendi acziyetlerini ortaya koyarak bir kurtarıcı ummaktadırlar. Mücadelenin sürüyor olması onları yaşama bağlayıcı bir unsur olacaktır. Bu gayretlerin varlığı bir gün muhakkak yeryüzünde ıslahın ve imarın sağlanacağının alametidir. İnsanlık onurunun muhafazası, izzetli şekilde bir hayat için sahiplenilen değerlerin yaşanılır olması gereklidir. 28

Mücadele yeryüzünün fesattan arındırılarak imar edilmesinin yoludur. Zulmün her zerresinin durdurulması, fitnenin her noktasının temizlenmesi, dünyanın her karışında Allah'ın dininin yaşanmasını kendine hedef koyacak ve bunun için durmaksızın mücadele edecek bir anlayış yaşam tarzı haline getirilmelidir..

İman/küfür çizgisiyle oluşan ayrılık ve iki toplum vakasının bilinciyle yürüyecek bir mücadele ("Onları affet ve onlardan yüz çevir"den, "küfrün önderleriyle savaş" emrine kadar giden bir mücadele çizgisi)dir bu..

"Müminlere karşı alçak gönüllü, kâfirlere karşı izzetli" (5/Maide, 5429), olmak ve "münkere el, dil ve kalp ile tavır almak" (30) bu mücadelenin şeklini belirleyen düsturlardandır.

Mücadele Kaynaklardan Beslenir

Hedefi ilay-ı Kellimetullah'ın ikamesi olan mücadelenin zemini de içinde yaşanılan coğrafyadır. Yeryüzünde iman ve adaletin hakim olduğu, İslam'ın amellerde ve gönüllerde yaşandığı esenlik iklimini inşa edebilmek için yürünen bu yolun konusu yine insandır. Ve insan Allah ile olan hukukunda tercihini özgürce yapabilmelidir: Yani imanı kabul etmeyi de, etmemeyi de kendi iradesiyle tercih edebilmelidir. (31) İnsanların Allah'ın dinini gereği gibi anlayabilmeleri için ise hikmet ve basiret üzere davet gereklidir.

Bu mücadeleyi sürdürecek dava adamları Kur'an ve Sünnetten besleneceklerdir. Karşılarına çıkan meseleleri bu iki temel kaynak ekseninde çözümlemek için dikkatleri yoğunlaştırmalı ve bu alanda ümmetin ameli ve ilmi birikimini sahiplenmelidirler. Bu Ehl-i Sünnet yaklaşımıyla İslam bütünlüğü içinde ümmetin meselelerini, insanlığın buhranını bir takva toplumu inşa etme bilinciyle ele alarak sırat-ı müstakimde (dosdoğru yolda) yürünmelidir.

Bidatlerden arınmış, saf bir İslam toplumunu ihya etmek üzere örnek nesil, asr-ı saadet toplumu idealine doğru yaşanılan coğrafyanın değerleri, sosyal ahengi de gözeterek çalışmalar sürdürülmelidir.

Mücadelede İstikamet

Mücadelede istikamet üzere olmak başat özelliktir. İstikamet doğruluk, dürüstlük, her çeşit işte itidal üzere bulunma, adalet ve doğruluktan ayrılmayıp din ve akıl dairesinde yürüme demektir. Din ve dünya ile ilgili vazifelerini emrolunduğu gibi yapmaya çalışan bir Müslüman dosdoğru bir insandır. "Bizi dosdoğru olan yola ilet" (1/Fatiha 5 32) ayetin devamında, bu yolun kendilerine nimet verdiklerinin yolu olduğu açıklanır. Bu nimet verilenler de peygamberler, sıddîklar, şehidler ve Allah'ın salih kullarıdır. Mümin, Allah'ın salih ve sadık kulları ile beraber olur, onları sever, ilim ve sohbet meclislerinde bulunursa Cenâb-ı Hak onun doğru yolu bulmasını ve onda devamını kolaylaştırır.

İstikamet Allah ve resulün bildirdiği (Siyer ve resullerin kıssaları -Sırat-ı müstakim-) kurallara göre doğrularımızı belirlemektir.

İstikamet, hem yönün hem de yürüyüşün doğru olmasını gerektirir.

Herhangi bir yolda azimle ilerlemek başarı getirir, fakat yürüyeceğimiz yolun seçimi bize bırakılmadığı için başarı veya başarısızlığa kanmadan sabırla yürüyüşe devam etmek gerekir. 33

...

Takva toplumu anlayışına uygun olarak yapılan işlerde, ortalamayı değil kaliteyi önemsemeliyiz. İş yapma şeklimiz, o işin en iyi yapılma şekli olmalıdır.

Fert veya cemaat olarak tarzımız, olabildiğince açıklık olmalıdır. Bunun kendine güvenin bir işareti olduğu; yapılan yanlışların gizlenememesi gibi bir riski/güvenceyi de beraberinde taşıdığı unutulmamalıdır. İnsanları gizeme çağırmamalıyız / gizem peşinde koşan insanların tercihi olmamalıyız.

Hareketli ve harekette istikrarlı, gelişmeye açık kişilikler olmalı, bunları desteklemeliyiz.

İslami bir temeli olmayan, davete veya harekete zarar veren davranışlardan ve kişilik özelliklerinden vazgeçilmelidir.

Her fert müsavidir; yaşı, mesleği vb. özellikleri ne olursa olsun: Eylem / eğitim / tebliğ / infak / cehd herkes için ortaktır. Bu kapsamda Cemaatin o fert için çizdiği yol ne ise, ona tabi olmalıdır. Bireyin cemaat çalışmalarına katılımı oranında konumu etkilenir.

Kardeşlik ortak bir bilgi temeli ve anlayışlarla desteklenir. Amaç ve metot konusunda benzer düşünmeye başlayan insanlar yolculuğun gereklerini paylaşmakta daha istekli ve organize olacaklardır.

Sorumluluk Allah'a karşı olduğundan her fert, dünyevi bir ödül veya ceza beklemeden elini taşın altına koymalıdır.

Mücadelede İstikrar

Mücadelede istikrar zaruridir. İstikrar, yön veya yürüyüşün zaman ve şartlara göre eğilip bükülmemesi; değer ve önceliklerin ortama göre değişmemesidir. İnatçılık değil, bilinçli olarak kendini ve yürüyüşünü hesaba çekmek; bu muhasebeyi yaparken günün şartlarının karşısına peygamberlerin günlerinin şartlarını ve ahiret gününün şartlarını koymaktır. Günü kurtarmayı değil uzun vadeli düşünüp hareket etmeyi seçmektir.

Bu mücadelede bir insan Allah'ın tarafındaki durumunu değiştirmediği sürece, Allah da vaadini değiştirmeyecektir (13/Rad 11 34). Ara sıra bir şeyler yapan bir kişilik değil, sürekli, istikrarlı mücadeleci bir yürüyüşü sürdürmek asıl sonucu getiren ameliyedir. Allah Rasulünün "Abdullah! Falan adam gibi olma" (35) emri amellere devamlılığın Müslüman kimliğinin ayrılmaz parçası olduğuna bir vurgu olsa gerek.

"İpini iyice büktükten sonra onu söküp dağıtan kadına benzemeyin"(Kur'an-ı Kerim, 16/Nahl 92)

Mücadelede topyekun istikrar kulluğun gereğidir. Eğer kullar her hangi bir zaman diliminde gevşeklik gösterirlerse, bu dinin sahibi onlara verdiği imtiyazı ve desteği geri çekecektir. Yukarıdaki izahlar ve tevhid tarihindeki diğer örnekler bunu açık olarak ortaya koymaktadır. Allah'ın kendi emanetini yüklediği İsrail oğullarının "şehre girin" ilahi emri karşısında laubalilik göstermeleri üzerine çöle sürülmeleri, ya da Uhut'da kazanılmış bir zaferi Müslümanca karşılayamayan bir cemaatin Allah'ın gönderdiği hezimetle yüzleşmeleri, bu konudaki "güzel örnekler"dendir.

Mücadele uzun soluklu bir yürüyüştür. İnsan fıtraten acelecidir yani arzularının hayallerinin hemen pratik bulmasını ister (75/Kıyamet, 20-21 36). Ancak arzu edilen neticeye hemen ulaşılamayacağı unutulmamalıdır. Zira zaten takva temelli bir yürüyüşün başarı ölçütü dünyevi ölçülebilir hedeflere ulaşmak değil, Allah'ın halifesi ve kulu sıfatına münhasır bir şekilde çabaları sürdürerek onun rızasını kazanmaktır. Allah'ın rızasını kazanmak ise yapılan her hareketinin doğruluğunun onun sisteminde kontrol edilmesiyle mümkün olabilecektir. Bu nedenle saman alevi misali hızla parlayıp hızla sönen bir çalışma Allah rasulü tarafından uygun görülmemiş ve bu düşünce tarzı tashih edilmiştir. Rasulullah

"Orta yolu tutunuz, amellerinizi mükemmelleştirmeye ve Allah'a yakın olmaya gayret ediniz. Sabahleyin, öğle ile akşam arası çalışınız. Bir parça da geceden faydalanınız. Aman acelesiz gidin, telaşsız gidin ki, menzilinize, varacağınız hedefe ulaşasınız." (37)

demektedir. O amellerin az da olsa devamlı olanının daha önemli olduğunu söylemektedir. (38) "Mermeri aşındıran suyun tazyiki değil, damlarının sürekliliğidir."

Mücadele tek bir uygulamanın, deneyimin veyahut çalışmanın adı değildir. Topyekün bir harekettir, gerçek. Bu hareketin, bu yürüyüşün, bu çabaların içinde her bir ferdin kendi gücü oranında yeri vardır. Bir savaşta zafere ulaştıran amil bir neferin kendi kendine savaşması değil, saf düzeninde kendisine verilen görevi yerine getirmesidir. Kimi bu iman çağrısı seferberliğinin önündedir, kimi neferidir, kimi ise kardeşleri için geride kalıp ilim çalışması yapmaktadır.(9/Tevbe, 12239) Önemli olan, herkesin aynı hedef ve amaç uğrunda, aynı yolun üzerinde ve aynı anlayışla kendileri için düşen görevin gereğini hakkıyla yerine getirmeleridir. İslam davasının içinde her bir yüreğin taşıyacağı bir yük muhakkak vardır.

Mücadelede süreklilik esastır. Zira mücadele kolay elde edilebilene verilen bir tanımlama değildir. Mücadele anlamı gereği sürekliliği, zorluluğu ifade eder. Bu meşakkatten dolayı mücadele eden mümin rabbı katında değerli (61/Saf 4 40) olur, bu nedenle de yılgınlık ve zafiyet gösterilmemelidir (3/Al-i İmran 146 41). Bu dinin ve bu kulların sahibi diyor ki;

"Gerçekten, güçlükle beraber bir kolaylık vardır. Öyleyse, bir işi bitirince diğerine giriş; Ve ümit edeceğini yalnız Rabbinden iste" (Kur'an-ı Kerim, 94/Nahl, 6-8) (42)

Rabbımızın bu hitabı kullarına sürekli bir mücadele azminde ve sürekli bir mücadele gayretinde olma gerekliliğini ortaya koyar. Müslümanın bir işi bitirdiği zaman dinlenmesi, işini tamamladığı için kulluk görevlerinin bittiği sonucu çıkmaz. Tam tersine bir işi bitirmek yorulmayı da getirir, fakat bu ilahi hitap, "işi bitirdin, yoruldun fakat, durma, kalk, yorul, yorulmağa devam et" demektedir. Mücadele ne kadar çetin olursa olsun, mücadele ortamı ne kadar olumsuz olursa olsun bu görev sürdürülmelidir, zira bunlar yakin(43) gelene kadar sürecek bir ameliyedir.

Mücadele insanının sahip olduğu mücadele hırsıonun mücadelesindeki azmi de besleyecektir.Onun bu hırsı Allah adamı nasıl olması gerekiyorsa öyle olmaya çalışma, kendini o formda tutma, onun gereğini eksiksiz yapmaya çalışma, aksine sebep olacak her olgudan uzak durma iştiyakıyla birliktedir. O önce sağlam bir müslüman, sonra da sağlam ve sıhhatli bir bünyeye sahip olması gerekliliğininin farkındadır . "Çünkü bedenî yönde güçlü olan müslüman oruç, hac, cihad gibi ibadetlere, Allah yolunda gayrete, mücadeleye mücahedeye güç yetirebileceğinden sevabı çok kazanması yönünden tabii ki daha hayırlıdır. Müslüman başına gelen hadiselerde kendisini ihtimallere kaptırıp Allah'ın kazasına razı olmamak, kadere karşı çıkmak ve sonunda Allah'ı inkar etmek gibi kötü bir hale düşebilir. Gerekli tedbirleri aldıktan sonra başa gelen işlerde şöyle olsaydı böyle olurdu gibi sözlere hiç gerek yoktur. Müslüman bu durumda da bu iş Allah'ın takdiridir diyerek güçlü iradesini kullanır ve böylece güçsüz, iradesi zayıf mü'minlerden Allah'a daha hayırlı ve sevimli olmuş olur ve mü'min her hadise karşısında Bakara 2/156 da belirtildiği gibi "Biz Allah için varız yani varlığımız Allah içindir sonunda da O'na döneceğiz" diyerek teslimiyetini, aciz ve zayıflığını ortaya koyup Allah'ın herşeyin üstünde güç ve kuvvet sahibi olduğunu hatırından çıkarmamalıdır" .(44)

Müslüman bu yakin iman sebebiyle bilir ki amelleri asla zayi olmayacaktır (15/Hud 115 45), dünyaya ait olana bütün bir insanlık tamah ederken yaptığı fedakarlıkların yüksek bir bedelle kendisine döneceğinin farkındadır, bu bedel Allah'ın kendinden razılığıdır, bu bedel cennettir (9/Tevbe 111 46).

Sonsöz Yerine

İnsan özü itibarıyla mücadelecidir (18/Kehf 54 47). Yaşamında boşluk olmaz ve bir şeylerin mücadelesini verir. Müslüman ise yaptığı tercihin ne olursa olsun bir karşılığı olduğunun bilincindedir. Zira zerre miktarı kötülük işleyen kaşılığını alır, zerre miktarı iyilik yapanda kaşılığını alır (99/Zilzal 7-8 48). Bu nedenle o varlığını Allah'a adamıştır (6/Enam 162 49). Allah'ın tarafında olmak ise bir bedel ödemeyi ve fıtratına uygun mücadelenin de yine İlay-ı Kelimetullah için olmasını gerektirir. Üstelik bu bedelin zaten karşılığı cennettir.

Müslüman kimliğinin gereği müsait zamanlarının hobisi olarak değil hayatın anlamı olarak Allah yolunda mücadeleyi yaşamaktır. İslam için "'kim var? ' diye seslenilince, sağına ve soluna bakmadan fert fert 'ben varım! ' cevabını verici, her ferdi 'benim olmadığım yerde kimse yoktur! ' fikrini besleyici bir dâva ahlâkına kaynak" (50) Allah adamı olmaktır.

Ebedi kurtuluş yeryüzüne gerçek adaletin hakim olabilmesi için tevhidi çizgide nebevi sünnetle istikamet üzere, istikrarlı bir mücadeleyle mümkündür.

"Rabbine olan kulluğunu ölüm sana gelip erişinceye kadar devam ettir." (15/Hicr 99 51)

Dipnotlar

↑ Anlam değişmemekle birlikte meseleyi ifade açısından "karşı" kelimesi konunun altını çizebilmek açısından tercih edilmiştir.

↑ Sorumluluk bilinci kelimesi "Takva kelimesi" yerine kullanılmıştır. "Takva, Allah'a karşı sorumluluğunun bilincinde olmaktır. Allah'a karşı duyulan sevgi ve yakınlıktır. Allah'a yaklaşmak için her çeşit haramdan kaçınmak; O'nun rızasını, O'nun sevgisini yitirmekten çekinmektir. Cehennemle insan arasına engel koymaktır. Şeytanla ilahi emirler arasına, arzularla iman arasına, düşmanla dost arasına engel koymaktır. Takva, İslam davasının öncü fertleri için başat vasıflardandır. " Bakınız "Takva Önderi", Eğilmez, A. , (ve Diğer Kapak yazıları), Rahle Eğitim ve Kültür Dergisi, Sayı 1,Güz 2005, "Takva Toplumu", Sayfa 10

↑ "Ameller (yapılan işler) niyetlere göre değerlenir. Herkes yaptığı işin karşılığını niyetine göre alır. Kimin niyeti Allah'a ve Resûlü'ne varmak, onlara hicret etmekse, eline geçecek sevap da Allah'a ve Resûlü'ne hicret sevabıdır. Kim de elde edeceği bir dünyalığa veya evleneceği bir kadına kavuşmak için yola çıkmışsa, onun hicreti de hicret ettiği şeye göre değerlenir" Buhârî, Bed'ü'lvahy 1, Îmân 41, Nikâh 5, Menâkıbu'lensâr 45, İtk 6, Eymân 23, Hiyel 1; Müslim, İmâret 155. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Talâk 11; Tirmizî, Fezâilü'lcihâd 16; Nesâî, Tahâret 60; Talâk 24, Eymân 19; İbni Mâce, Zühd 26.

↑ "Kıyamet gününde, biz bundan habersizdik demeyesiniz diye Rabbin Adem oğullarından, onların bellerinden zürriyetlerini çıkardı, onları kendilerine şahit tuttu ve dedi ki: Ben sizin Rabbiniz değil miyim? (Onlar da), Evet (buna) şâhit olduk, dediler." (Kur'an-ı Kerim, 7/A'raf, 172

↑ "Sonra da, nasıl davranacağınızı görmemiz için onların ardından sizi yeryüzünde halifeler kıldık" (Kur'an-ı Kerim, 10/Yunus 14 &amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;nbsp;

↑ "İslam; temelleri, hudutları, insan tiplerini, dostu-düşmanı tarif edeerek, kendisinin insanlara ulaştırılması, mücadele esas ve yöntemleri, tavizler gibi başlıkların toplamı olarak- "İslam'ın insanlara ulaştırılması ve yeryüzünde hâkim kılınması yöntemi"ni i'lây-ı kelimetullah şeklinde tanımlamıştır." Eğilmez, A., "Cemaat Bilinci", Rahle Eğitim ve Kültür Dergisi, Sayı 8, Yaz 2008, "Cemaat", Sayfa 10

↑ Eğer siz ona (Peygamber'e) yardım etmezseniz, Allah ona yardım eder. Hani o kâfirler, onu Mekke'den çıkardıkları vakit sadece iki kişiden biri iken, ikisi de mağarada bulundukları sırada arkadaşına «Üzülme, çünkü Allah bizimledir.» diyordu. Allah onun kalbine sükûnet ve kuvvet indirmişti ve onu görmediğiniz bir orduyla desteklemişti. Kâfirlerin sözünü alçaltmıştı. Yüce(ala) olan Allah'ın kelimesidir (kelimetullah). Ve Allah güçlüdür, hikmet sahibidir." (Kur'an-ı Kerim, 9/Tevbe 40)

↑ "İman edenler, Allah yolunda savaşırlar. İnkâr edenler de tağut yolunda savaşırlar. O halde siz şeytanın taraftarlarına karşı savaşın. Çünkü şeytanın hilesi zayıftır." (Kur'an-ı Kerim, 4/Nisa 76)

↑ "Allah, kâfirlerden bir kısmının kökünü kessin veya onları perişan etsin, böylece bozulmuş bir halde dönüp gitsinler diye, size yardım eder" (Kur'an-ı Kerim, 3/Al-i İmran 127)

↑ Kutup, S., "Kasas 19.ayet tefsiri", Fizilal-il Kur'an, Dünya y. c8,s89

↑ "Allah'ın âyetleri hakkında ancak kâfirler mücadele ederler. Şimdi onların beldeler içinde dönüp dolaşmaları seni aldatmasın. Onlardan önce Nuh kavmi, arkalarından da çeşitli topluluklar yalanlamışlardı. Her ümmet, kendi peygamberlerini yakalamak kastında bulundu. Hakkı batılla gidermek için boşuna mücadele ettiler. Ben de onları tuttum, alıverdim. (Bak o zaman) azabım nasıl oldu?" ((Kur'an-ı Kerim,40/Mü'min 4-5 )

↑ el-Cevziyye,i.K, Zadül Mead, İklim Y., İstanbul,1989, c3,s32

↑ "Onlar, kendilerine gelmiş bir delil olmaksızın, Allah'ın âyetleri hakkında mücadele ederler. Bu durum, Allah katında ve iman edenler yanında büyük bir buğzu gerektirir. İşte Allah, her böbürlenen zorbanın kalbini öyle bir tabiat ile mühürler" ((Kur'an-ı Kerim,40/Mü'min 35 )

↑ "Sizden once gelenlerin durumu sizin basiniza gelmeden cennete gireceginizi mi zannettiniz? Peygamber ve onunla beraber muminler: «Allah'in yardimi ne zaman?» diyecek kadar darliga ve zorluga ugramislar ve sarsilmislardi; iyi bilin ki Alah'in yardimi suphesiz yakindir. (Kur'an-ı Kerim,2/Bakara 214

↑ "Allah size yardım ederse, artık size üstün gelecek hiç kimse yoktur. Eğer sizi bırakıverirse, ondan sonra size kim yardım eder? Müminler ancak Allah'a güvenip dayanmalıdırlar". (Kur'an-ı Kerim,3/Al-i İmran 160

↑ "Onlar «Rabbimiz Allah'tır» demelerinden başka bir sebep olmaksızın haksız yere yurtlarından çıkarıldılar. Eğer Allah insanların bir kısmını bir kısmı ile defetmeseydi manastırlar, kiliseler, havralar ve içinde Allah'ın adı çok anılan mescidler elbette yıkılırdı. Şüphesiz Allah kendi (dini) ne yardım edene yardım edecektir. Şüphesiz Allah çok güçlüdür, çok izetlidir (her şeye galiptir)." (Kur'an-ı Kerim, 9/Tevbe 120, 15/Hud 115)

↑ "Ey iman edenler! Eğer siz Allah'a (Allah'ın dinine) yardım ederseniz O da size yardım eder, ayaklarınızı kaydırmaz." (Kur'an-ı Kerim, 47/Muhammed 7 )&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;nbsp;

↑ "Allah, hiç kimseye gücünün yeteceğinden fazla bir şey teklif etmez. Herkesin kazandığı sevap kendisine aittir, elde ettiği suç gene kendisine ait." (Kur'an-ı Kerim, 2/Bakara 256)

↑ Serin, S, "Din", Rahle Eğitim ve Kültür Dergisi, Sayı 5,Güz 2007, "Eğitim", Sayfa 54

↑ "İslam hem cihad, hemde hakka davettir. islâm cihadı emreder. Cihad, Allah yolunda bütün gayretini sarfetmek demektir. Harp sahasında canını, kanını feda etmeye kadar varan mücadeledir.fckLRfckLRCihad malla, kalemle, dille de olabilir. Müslüman ferd cihadı tek başına yapabildiği gibi bir cemiyet içinde de cihad edebilir. Cemiyet içindeki cihad halinde onlarla yardımlaşması, el ele vermesi, işbirliği yapması gerekir." el-Benna, H, Risaleler c3,s.151

↑ "Bizim uğrumuzda mücahede edenleri elbette yollarımıza eriştiririz. Şüphesiz ki Allah, ihsan edenlerle beraberdir." (Kur'an-ı Kerim,29/Ankebut 69 )

↑ Çakan, İ.L, Müslüman Kimliği, Nesil Y

↑ M.Murat, "Red Mantığı", Rahle Eğitim ve Kültür Dergisi, Sayı 1,Güz 2005, "Takva Toplumu", Sayfa 44

↑ Abdullah b. Ömer'in, babası Hz. Ömer'den naklettiği hadis şöyledir:fckLR"Bir gün Rasûlullah (s.a.s.)'in yanında bulunduğumuz sırada âniden yanımıza, elbisesi bembeyaz, saçı simsiyah bir zat çıkageldi. Üzerinde yolculuk eseri görülmüyor, bizden de kendisini kimse tanımıyordu. Doğru peygamber (s.a.s.)'in yanına oturdu ve dizlerini onun dizlerine dayadı. Ellerini de uylukları üzerine koydu. Ve:fckLR"Ya Muhammed! Bana İslâm'ın ne olduğunu söyle" dedi. Rasûlullah (s.a.s.): fckLR"İslâm; Allah'tan başka ilâh olmadığına, Muhammed'in de Allah'ın Rasulü olduğuna şehadet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman ve gücün yeterse Beyt'i hac etmendir" buyurdu. O zat: fckLR"Doğru söyledin" dedi. Babam dedi ki: fckLR"Biz buna hayret ettik. Zira hem soruyor, hem de tasdik ediyordu."fckLR"Bana imandan haber ver" dedi. Rasûlullah (s.a.s.): Âllah a, Allah'ın meleklerine kitaplarına, peygamberlerine ve ahiret gününe inanman, bir de kadere, hayrına şerrine inanmandır" buyurdu. O zât yine:fckLR "Doğru söyledin" dedi. Bu sefer:fckLR "Bana ihsandan haber ver" dedi. Rasûlullah (s.a.s.):fckLR " Allah'a O'nu görüyormuşsun gibi ibadet etmendir. Çünkü her ne kadar sen onu görmüyorsan da, o seni muhakkak görür" buyurdu. O zat:fckLR"Bana kıyametten haber ver" dedi. Rasûlullah (s.a.s.) fckLR"Bu meselede kendisine sorulan, sorandan daha çok bilgi sahibi değildir" buyurdular.fckLR "O halde bana alâmetlerinden haber ver" dedi. Peygamber (s.a.s.):fckLR "Câriyenin kendi sahibesini doğurması ve yalın ayak, çıplak, yoksul koyun çobanlarının bina yapmakta birbirleriyle yarış ettiklerini görmendir" buyurdu. Babam dedi ki:fckLR Bundan sonra o zat gitti. Ben bir süre bekledim. Sonunda Allah Rasûlü bana: fckLR"Ya Ömer! O soru soran zatın kim olduğunu biliyor musun?"dedi. fckLR"Allah ve Rasûlü bilir" dedim.fckLR "O Cibrîl'di. Size dininizi öğretmeye gelmişti" buyurdular. (Buhârî, İman 1; Müslim, İman 1).fckLRfckLR Bu hadisin şerhi için bkz. Gazi, M, İhsan, Rahle Dergisi Yayınları, Nisan 2009

↑ "Ey insanlar! Haberiniz olsun ki Allahın va'di muhakkak haktır, sakın o Dünya hayat sizi aldatmasın ve sakın o mağrur Şeytan sizi Allaha da mağrurlandırmasın" (Kur'an-ı Kerim, 35/Fatır,5)

↑ "Sen sadece Rabbimizin âyetleri bize geldiğinde onlara inandığımız için bizden intikam alıyorsun. Ey Rabbimiz! Bize bol bol sabır ver, müslüman olarak canımızı al, dediler. " (Kur'an-ı Kerim, 7/Araf,126)

↑ "Hem siz neyinize çarpışmayasınız? Allah yolunda ve o zebun edilmiş erkekler, kadınlar, yavrular uğurunda ki «Ya Rabbena, bizleri bu ahalisi zâlim memleketten çıkar, tarafından bize bir sahib gönder, tarafından bize bir yardımcı gönder", diye yalvarıb duruyorlar"(Kur'an-ı Kerim, 4/Nisa,75 )

↑ Eğer o felâketi çekenler mazlumların imdadına koşanlar ve istirahat-i beşeriye için ve esasat-ı diniyeyi ve mukaddesat-ı semaviyeyi ve hukuk-u insaniyeyi muhafaza için mücadele edenler ise, elbette o fedakarlığın manevi ve uhrevî neticesi o kadar büyüktür ki, o musibeti onlar hakkında medâr-ı şeref yapar, sevdirir. Nursi, S., Kastamonu Lâhikası, 80

↑ (Kur'an-ı Kerim, 5/Maide,54)

↑ Hadis: Ravi Tarık İbnu Şihabe. Sahih-i Müslim, İman, 78, İbnu Mace, Fiten 20, Tirmizi Fiten 11

↑ "Ve de ki: Hak, Rabbinizdendir. Öyle ise dileyen iman etsin, dileyen inkâr etsin. Biz, zalimlere öyle bir cehennem hazırladık ki, onun duvarları kendilerini çepe çevre kuşatmıştır. (Susuzluktan) imdat dileyecek olsalar imdatlarına, erimiş maden gibi yüzleri haşlayan bir su ile cevap verilir. Ne fena bir içecek ve ne kötü bir kalma yeri!" (Kur'an-ı Kerim, 18/Kehf 29)

↑ "Bizi Sırat-ı Müstakime hidayet et(ilet)"! (Kur'an-ı Kerim, 1/Fatiha 5)

↑ Tirmizi, 2416: Hz. Âİşe, Muaviye'ye şu mektubu yazdı: Selâm sana. Allah Rasûlü'nün (s.a.) şöyle buyurduğunu işittim: "İnsanları kızdırarak Allah'ın hoşnutluğunu elde etmeye çalışana insanların vereceği sıkıntıya karşı Allah yeter. Allah'ı kızdırarak insanların hoşnutluğunu elde etmeye çalışanı Allah insanların eline bırakır." Selâm sana. Hadisin senedi sahihtir. İbn Hıbban (1541) bir başka senedle: "İnsanları kızdırarak Allah'ı hoşnut edene Allah yeter. İnsanları hoşnut ederek Allah'ı kızdıranı Allah, insanların eline bırakır." metniyle rivayet etmiştir. Bu rivayetin senedi de sahihtir. (Metin ZadülMead'dan alınmıştır)

↑ "insanı önünden ve arkasından izleyen (melekler) vardır, onu Allah'ın emri ile gözetlerler. Herhangi bir toplum tutumunu değiştirmedikçe Allah onun konumunu değiştirmez. Allah, bir toplumun herhangi bir kötülüğe uğramasını dileyince, onu hiç kimse önleyemez. İnsanların Allah'dan başka hiçbir koruyucusu, kayırıcısı yoktur.." (Kur'an-ı Kerim, 13/Rad 11)

↑ "Abdullah! Falan adam gibi olma! Çünkü o, gece ibadetine devam ederken artık kalkmaz oldu" Hadis-i Şerif, Buhârî, Teheccüd 19; Müslim, Sıyâm 185. Ayrıca bk. Nesâî, Kıyâmü'lleyl 59; İbni Mâce, İkâme 174.

↑ "Hayır, siz peşin olanı (dünyayı) seviyorsunuz da Ahireti gözardı ediyorsunuz. ." (Kur'an-ı Kerim, 75/Kıyamet, 20)

↑ Buhârî, Rikâk 18. ayrıca benzer şekilde Buhârî, Îmân 29. Ayrıca bk. Nesâî, Îmân 28 kaydıyla "Din kolaylıktır. Dini aşmak isteyen kimse, ona yenik düşer. O halde, orta yolu tutunuz, en iyiyi yapmaya çalışınız, o zaman size müjdeler olsun; günün başlangıcından, sonundan ve bir miktar da geceden faydalanınız" rivayet edilmektedir.

↑ "... Gücünüzün yettiği nisbette ibadet etmeniz size yeter. Allah'a yemin ederim ki, siz bıkıp usanmadıkça, Allah bıkıp usanmaz" Onun nezdinde dinin (ibadet) en faziletlisi, sâhibinin devamlı yaptığı idi" Hadis-i Şerif, Buhârî, Îmân 32, Teheccüd 18; Müslim, Müsâfirîn 221. Ayrıca bk. Nesâî, Kıyâmü'lleyl 17; Îmân 29.

↑ "Mü'minlerin topyekün sefere çıkmaları gerekmez. Bunun yerine her kabileden bir grup, dinin özünü öğrenmek ve kötülüklerden kaçınırlar umudu ile soydaşlarını uyarmak için sefere çıkmalıdır" (Kuran-ı Kerim, 9/Tevbe, 122)

↑ "Haberiniz olsun ki Allah kendi yolunda kurşunlu bir bina gibi saf bağlıyarak çarpışanları sever" (Kur'an-ı Kerim, 61/Saf 4

↑ "Nice peygamberlerin yanında Rabbe kul olmuş pek çok kimse savaşmıştır. Allah yolunda başlarına gelenlerden ötürü gevşememişler, yılmamışlar ve boyun eğmemişlerdi. Allah, sabredenleri sever." (Kur'an-ı Kerim, 3/Al-i İmran 146

↑ İnşirah suresi 7. ayetteki انصَبْ kelimesine "bir işe giriş" anlamı verilmektedir. Aynı kelime Elmalı, Diyanet İB, Abdulbaki Gölpınarlı meallerinde "kalk ve yorul" anlamı ile verilmektedir.

↑ "Onların söyledikleri şeyler yüzünden senin canının sıkıldığını andolsun biliyoruz. Sen şimdi Rabbini hamd ile tesbih et ve secde edenlerden ol! Ve sana yakîn (ölüm) gelinceye kadar Rabbine ibadet et!"(Kur'an-ı Kerim, 15/Hicr, 97-99) fckLRYakîn, gerçeğe uygun ve herhangi bir şüphe ile yok olmayacak surette sabit ve kat'i olan bir itikad demektir. Şek ve şüphe bulunmayan kesin bilgi, şüphe karışmayan ilim, bozulması ihtimali olmayan ilimdir. Bununla beraber "kalbin kararı" anlamına da "yakîn" denildiği olur. fckLR"Şu anda şüphem yok ki bu böyledir. Şimdi ve ilerde şüphe edilmez bu böyledir. Başka türlü olmak mümkün değil, bu böyledir." Bunun üçüne de yakîn denilir (Yazır, M.H., Hak Dini Kur'an Dili, Bakara 4. Ayet tefsiri)

↑ "Kuvvetli mü'min, (Allah katında) zayıf mü'minden daha hayırlı ve daha sevimlidir. (Bununla beraber) her ikisinde de hayır vardır. Sen, sana yararlı olan şeyi elde etmeye çalış. Allah'dan yardım dile ve asla acz gösterme. Başına bir şey gelirse, "şöyle yapsaydım, böyle olurdu" diye hayıflanıp durma. "Allah'ın takdiri bu, O, ne dilerse yapar" de. Zira "eğer şöyle yapsaydım" sözü şeytanı memnun edecek işlerin kapısını açar." . (Hadis-i Şerif, Müslim, Kader 34. Ayrıca bk. İbni Mâce, Mukaddime 10)

↑ "Sabırlı ol, çünkü Allah güzel iş yapanların (muhsinlerin) mükâfatını zayi etmez." (Kur'an-ı Kerim, 9/Tevbe 120, 15/Hud 115)

↑ "Muhakkak ki Allah, mü'minlerin mallarını ve canlarını, karşılığı cennet olmak üzere satın almıştır." (Kur'an-ı Kerim, 9/Tevbe 111)

↑ "Şüphesiz biz, bu Kur'ân'da insanlara çeşitli mânâları türlü misallerle açık olarak verdik. İnsan ise, her şeyden çok mücadelecidir." (Kur'an-ı Kerim, 18/Kehf 54)

↑ "Kim zerre miktarı hayır yapmışsa onu görür. Kim de zerre miktarı şer işlemişse onu görür" (Kur'an-ı Kerim, 99/Zilzal 7-8)

↑ "De ki: «Namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm, alemlerin Rabbi Allah içindir." (Kur'an-ı Kerim, 16/Enam 162 )

↑ Kısakürek, N.F, "Gençliğe Hitabe"